엔젤스의 도시-30 장의 살인 이야기 (17 ~ 19 권)

0
215

태국 블로그에서는 제목에서 알 수 있듯이 스릴러 "천사의 도시 (City of Angels)"의 사전 발표를 읽을 수 있습니다. 제목은 방콕에서 전적으로 발생하며 Lung Jan이 작성했습니다. 오늘 17 ~ 19 장.


제 17 장

다음날 아침 J.는 테라스에서 아침 식사를 위해 방 전체 양산의 그늘에 앉아 Wat Arun에서 떠오르는 태양의 색과 그림자 놀이의 광경을 완전히 즐기고있었습니다. 그것은 아름다운 날이 될 것이라고 약속했다. 이시기에 공기가 비정상적으로 시원했습니다. 바다에서 내륙으로 날아간 상쾌한 아침 산들 바람은 약간의 냉각뿐만 아니라 자연이 다시 태어날 때부터 시작되었다는 것을 나타내는 모호하고 정의 할 수없는 냄새를 가져 왔습니다. 그는 우롱 차를 마시고 샘과 함께 마지막 날의 게시물을 통과했습니다. 그것은 고정 된 의식 이었지만, 아무도 그것을 결코 잡지 않기를 바랐다. 그는 꼬리가 흔들 리거나 눈을 반쯤 움켜 쥐거나 동의 또는 이해를 표현했거나 단순히 순수한 지루함을 나타내는 네 발로 된 친구에게 개봉 한 모든 편지를 보여주었습니다. 샘은 자신이 대표하는 사람들처럼 독립에 열심이었습니다. J. 방금 전 세계 곳곳의 개들에게 편지를 보냈을 때 미친 곳에서 자위하는 남자가 있었을 수도 있다고 생각했습니다. Anong에서 전화.

"사와 디, 제이, 왜 내가 당신을 부르는지 추측 할 수 있습니다 … " 그것은 라인의 다른 쪽에서 들렸다.

"내가 추측하자 : 당신이 나를 그리워 …? "

"아니, 미쳤거나 어쩌면 … S당신은 당신의 연구에 조금 더 있습니까? "

"아니 아니"J.는 진실 옆에서 전적으로 말하지 않았습니다. 그러나 그는 그녀를 너무 실망시키고 싶지 않았고 개막식을 남겼습니다. "아마도, 아마도 유용한 트랙이있을 것입니다 … "

"나는 그것에 대해 모든 것을 듣고 싶습니다. 오늘 오후에 자유롭게 해줄 수 있습니까? 오후 5시에 말씀 드리겠습니다. ? "

"예. 어디서 만나요? "

"톤 부리에있는 내 아파트로 오세요. "석사 나리 학교 맞은 편에있는 프라 차히 곡 도로에 있습니다."

"알겠습니다. 갈 게요."

J.는 자신의 휴대 전화를 내려 놓고 마지막 테이블을 옆 탁자에서 가져갔습니다. 이상하게도, 그의 이름 만 앞면에 검은 펠트 펜으로 큰 각도의 블록 문자로 쓰여졌으며 주소와 우표가 누락되었습니다. 누군가 그를 사서함에 떨어 뜨렸을 것입니다. 그는 봉투를 열었지만 언뜻보기에는 아무것도 없었지만 여전히 무거웠습니다. 맨 아래에서 그는 한 줄의 은색 공을 보았습니다. 그는 케이크 장식을 누가 보내 주는가? 그는 덮개를 돌리고 열린 손바닥에 내용물을 기울였습니다. 그들은 의심의 여지없이 산탄 총을위한 우박 펠릿이었습니다 … 이와 같이 잠시 그는 루마니아의 철학자이자 저자 Emile Cioran과 합의하여 먼 적이 여전히 게이트 앞에 서있는 사람보다 선호된다고 썼다.

J.는 그날 많은 일을 할 수 없다는 것을 깨달았습니다. 그는이 새로운 위협에 감명받지 않았고 우박 펠릿으로 경찰에 가고 싶지 않았습니다. 또한, 그는 Kaew가 조금 더 현명해질 수 있는지 기다려야했습니다. 치앙마이에서 사건에 전화를 한 후, 그는 모든 것이 순조롭게 진행되었다고 안심했다. 마치 오늘 비가 올 것 같지 않은 것 같았 기 때문에 그는 세상에서 자신을 지키려는 전혀 불건전 한 시도로 자신을 둘러싼 우산 아래의 테라스에서 기네스를 보지 못했습니다. 셀린 스의 놀라운 언어 불꽃 놀이를 파헤쳐 야 할 때가 되었습니까?Voyage au bout de la nuit ".

그는 Anong이 강 반대편에서 살면서 다락방에서 돌을 던지는 것에 만족했습니다. 그는 늦은 오후에 천사들의 도시에 전형적인 교통 혼돈에 갇히는 것을 싫어했습니다. 그는 바퀴에 반짝이는 크롬 자지를 자아의 연장으로 본 모든 patsers와 함께 범퍼에 범퍼를서야하는 것을 싫어했습니다. 엄청나게 많은 평온한, 특히 보험이없는 고속 주행, 그리고 최소한 도로 주행 사용자에게는 말할 것도 없습니다. 또한 방향 지시등을 듣지 못했거나 도로의 중간 또는 전체 줄무늬가 장식 기능 만 있다고 생각한 무모한 운전자에게 짜증을 냈습니다 …

J.는 날짜를 단순하지만 눈에 띄게 유지하기로 결정했습니다. Hugo Boss의 연한 베이지 색면 바지, Navyblue 맞춤형 셔츠 및 Vertice의 밝은 파란색 이탈리아 스테퍼. 그는 Dior 's Sauvage와 관대하게 이야기하고 화이트 리넨 재킷을 입고 John Braye의 푸른 실크 주머니를 능숙하게 양복 조끼 주머니에 채우고 시대를 초월한 Caiman Panama Borsalino를 세웠습니다. 백마 만이 그림을 완성 할 수 없었습니다 … "그리고 샘 … 오줌을 걸을 준비가 되셨습니까?"개는 분명히 자신을 생각하고 깊은 한숨으로 등을 돌렸다.

(eFesenko / Shutterstock.com)

J.는 문 밖으로 나가 Maha Rat Road를 따라 조용히 걸어 가서 Tha Tien Pier로가는 도중에 많은 사람들과 합류했습니다. 그는 자신이 따르지 않도록 몇 개의 상점 창문과 자동차 거울을 영리하게 사용했습니다. 당신은 몰랐어요 그는 부두에 접근 할 수있는 찌는듯한 헛간에 몇 분 동안 앉아 있었고, 그의 티켓으로 4 배의 관대 한 금액을 지불 한 후, 그는 다른쪽으로 짧은 여행을 위해 전체 페리를 탔습니다. 원래 Ban Kok 또는 Wild Plum Village라고 불리는 톤 부리는 1767 년에서 1782 년까지 아유타야가 파괴 된 후 아주 짧은 시간 동안 시암의 수도였습니다. 이제는 원인을 지키기 위해 파낸 운하를 제외하고는 그 흔적이 없었습니다. 넓고 매우 바쁜 거리는 1 층에 상점 또는 차고로 구성된 철근 콘크리트 기둥의 양쪽에 저층 아파트 건물이있는 그 앞에서 뻗어있었습니다. 꽃집에서 작지만 멋진 장미 다발을 샀습니다. 그가 Anong 평지에 도착했을 때, 이것은 그의 높은 기대에 댐퍼를 놓았습니다. 전성기 동안 천사의 도시에서의 모습은 훨씬 덜 화려한 현실을 능가하지 않는 것으로 판명되었습니다. 그녀는 Anuwat와 같은 부유 한 냄새 나는 자의 제자를 위해 가난하지는 않지만 아주 겸손하게 살았습니다. 인접한 상업용 공간과 마찬가지로 1 층의 소매 공간은 닫히고 단단한 나무 판으로 밀봉되었습니다. 그의 성가심으로 인해 중앙 현관의 엘리베이터는 결함이있는 것으로 판명되었습니다. J.는 4 층에 있어야했고 실제로 열의가 아닌 계단을 끌어 올렸습니다. 그 과정에서 그는 흔들리면서 울부 짖는 아이를 지나쳐 TV를 더 크게 비명을 지르며, 큰 소리로 말다툼을하는 부부와, 매우 매운 준비의 냄새를 맡아 자발적으로 숨을들이 쉬고 눈물을 흘 렸습니다. 어쩌면 누군가가 어딘가에 칠리 페퍼 팬을 굽고 있었을 것입니다. 두 번째 계단의 맨 위 단계에서 그녀의면 셔츠 밑면이있는 여자는 무릎에 반쯤 벗은 영아의 거대하고 유독 한 녹색 코딱지 거품과 불평등 한 전투에 들어갔다. 외계인이 그 작은 사람의 머리에 녹아있는 것처럼 보였습니다 .J. 그 아래에 약간의 큰 금속성 앞머리가 있다고 생각했습니다. 누군가가 엘리베이터에서 좌절감을 느꼈을 수도 있습니다. 무엇보다도, Anong의 문에 도달하기 직전에 복도는 시간이 지남에 따라 계단이 어둡고 반쯤 어두워졌습니다.

J.는 자신의 부드러운 저주로 장미 무리로 종을 울 렸을 때 당황스러워했습니다.

마치 Anong이 문 뒤에서 기다리고있는 것처럼 보였다. 그녀는 꽃을 받자 마자 즉시 열었다. J.는 즉시 훨씬 나아졌습니다. 다행히 그녀의 아파트는 J. 예상보다 약간 더 편안해 보였다. 유명 천사 가구가 천사의 도시에 도착한 것은 눈에 띄지 않았습니다 … Anong은 꽃병에 꽃을 배열하는 동안 관심을 가지고 둘러 보았습니다. 그녀는 호기심 많은 시선을 보았고 그녀가 그에게 물었을 때 그를 앞섰습니다.리브 아저씨가 자신의 유일한 조카를 약간 더 고급스러운 환경에 놓을 것이라고 생각 했습니까?"

"음 .."

"아니요, " 라인 소리. "이 블록에있는 건물의 대부분은 비어 있습니다. 도시 버스트에서 부동산 시장의 거품이 터 졌기 때문에 땅은 더 이상 천사의 도시에서 더 가치가 없지만, 12 가지의 그러한 재산을 소유하고있는 내 삼촌은 여전히 ​​프로젝트 개발자와 거래하려고합니다. 아직 마감일입니다. 알기 전에 모든 것이 철거되었으며 여전히 마천루가 있습니다. 제 10의 … " 그녀는 애도하면서 잠시 멈췄지만 오랫동안은 아닙니다. "당신은 당신이 당신의 작은 삼촌을 알고 있다고 잘못 생각해서는 안됩니다. 다른 사람보다 외모가 사실이라고 말하는 것이 그에게 적용됩니다. 나는 당신에게 이야기를 말할 수 있습니다 …"그녀는 급히 멈춰 서둘러 그를 보았다.

제이는 그녀의 눈이 의심스럽게 빛났다 고 생각했다.

"예 …?"

""아무것도, 당신이 당신의 탐구에 얼마나 멀리 있는지 보자."

"글쎄, 나는 아직 잃지 않았지만 많이 잃을 수는 없다. 경찰청장은 저의 모자를 잘 살펴 보라고 경고했으며 살인범과 도난 범이 캄보디아와 관련이 있다는 희미하지만 확인되지 않은 의심을 가지고 있습니다. " J.는 거실의 유일한 창문으로 들어서 바깥에 흩어져있었습니다.

"정말요? 캄보디아 링크? "그녀는 궁금해했다.

J.는 Anong이 그의 뒤에 서 있다고 느꼈다. 그녀는 팔뚝에 손을 댔다. 작고 얇은 손 이었지만 압력은 틀림 없습니다.

"계속 …"

"글쎄 …"

그는 왜 그런지 확신하지 못했지만 그녀에게 손을 댔다. 그녀는 후퇴하지 않았다. J.는 그녀를 볼 수 있도록 돌아섰습니다. 그녀의 얼굴은 그의 얼굴에서 불과 0.5 미터 떨어져 있었고 몇 센티미터였으며 갑자기 거리, 얼굴, 부드러운 입술 만 없었습니다.

그들은 실망스럽게 서로를 보았다. J.가 그것을 후회하지는 않았지만, 그 반대입니다. 그는 즉시 그녀와 불쾌한 육신의 순간을 즐기기 위해 손을 희생하고 싶어하지만 꿈과 행동 사이에는 법과 실제 반대가 있습니다. 그는 간신히 그녀를 알았고 그녀의 나이조차 몰랐으며 어떤 것도 강요하고 싶지 않았습니다. 그는 농담으로 상황을 막으려 고했다. " 알다시피 미국 최고 언론인 Helen Rowland는 한 번 다음과 같이 썼습니다. "여자의 경우 첫 키스는 시작의 끝일 뿐이며 남자의 경우 끝의 시작입니다."

"좋아요! " 그녀는 여전히 엉덩이 주위에 팔을 가지고있었습니다.

"중국의 위대한 시인이자 술취한 린포 (Lin Po)는 762 년에 강에서 달이 반사되는 것을 보았습니다. "

그녀는 그를 웃으면 서 밀어 내었다. "이미 먹을 계획이 있습니까? "

"아냐, 아냐"제이는 진실하게 말했다.

"내가 당신을 초대해도 될까요? "

"처럼 어디로?"

"동양은 어때?"

그는 놀라서 그녀를 보았다. "와, 일주일 이내에 두 번. 복권 당첨되었거나 축하 할 것이 있습니까?"

"내가 최근에 매우 흥미로운 사람을 만났다는 것을 제외하고는 내 지식이 아닙니다. "

아 그래? 그리고 누가 운이 좋은 사람이 될 수 있습니까? "

"정치적으로 부정확하고, 뱉고, 이상한 모자를 쓰고, 담배를 피우고, 골동품 딜러를 속삭이는 그의 꿈속 깊은 곳에서 인디애나 존스의 저항 할 수없는 버전을 느낀다. 그녀는 상쾌한 미소로 말했다.

"인디가 치앙마 이에 살지 몰랐습니다."

"당신은 배울만큼 나이가 들지 않습니다"그녀는 놀렸다.

30 분이 채 지나지 않아 그들은 오리엔탈 만다린 호텔의 림 네임 테라스에 얼굴을 마주보고 앉아 그것을 즐겼습니다. 알 프레스코 반대편의 불빛과 천천히 검은 색으로 변하는 차오 프라야 (Chao Phraya)의 그릇들이 사건의 어둠 속에서 제공했던 동화 속의 광경. 이 호텔 레스토랑은 현대적인 분위기로 태국 전통 요리를 고수하는 것으로 유명했으며, 요리사는 오늘 저녁에 그것을 영광으로 여겼습니다. J.는 코코넛 밀크에 담긴 환상적인 전채 Lon Poo Taley에서 훌륭한 샤블리의 환상적인 유리에 빠져 들었습니다. 놀랍게도 말이 많은 Anong은 처음으로 그녀의 인생을 엿볼 수있었습니다. 그녀는 부모님이 Lop Buri 근처에서 교통 사고로 사망했을 때 간신히 한 살이었습니다. 태국에서 종종 그렇듯이, 그녀는 자신의 자녀를 가질 수없는 이모와 삼촌에 의해 돌 보았습니다. 그녀는 이제 28 살이었고 처음 도시의 엘리트 수녀 학교에 다녔으며 정액 칭찬 유명한 출라 롱콘 대학교에서 법을 공부했습니다. 그녀가 졸업 한 직후, 그녀는 몇 년 전 그의 성장하는 부동산 포트폴리오를 관리하기 위해 삼촌이 설립 한 지주 회사에서 법률 고문으로 일할 수있었습니다.

그녀의 이야기는 메인 코스의 도착으로 중단되었습니다. 둘 다 구운 파인애플과 타마 린드 소스에 바삭 바삭한 빵 껍질을 가진 즙이 많은 구운 오리 Ped Yaang Naam Makham을 선택했습니다. 아무것도 아니었다 "서명 접시 " 그들은 완전히 즐 겼기 때문에 요리사로부터.

"나는 당신의 상태를 모르지만 더 이상 퍼프를 말할 수 없습니다. 디저트를 건너 뛰면 이의가 없습니까?"한숨을 내쉬며 J.의 잔을 깔끔하게 먹은 접시 옆에 냅킨을 두었다.

"아뇨. 술집에 나이트캡이 있을까요? "

"그렇습니다."

(Nopkamon Tanayakorn / Shutterstock.com)

그들은 소박한 분위기의 대나무 바에 손을 잡고 걸었다. 태국에서 가장 큰 선택 중 하나 인 80 개가 넘는 위스키를 선택했지만 J.는 Hang Lay를, Anong은 Hawker를 선택했습니다. 그들은 Anong이 전화를 받았을 때 편안한 칵테일과 함께 편안한 등나무 좌석에 정착했습니다. 그녀는 신중하게 호텔의 거대한 로비로 은퇴했다. 간신히 몇 분 후 그녀는 J 앞에서 돌아 왔습니다.

"죄송하지만 즉시 떠나야합니다. 삼촌이 나를 데리러 차를 보냈는데 몇 분 안에 도착할 것입니다."

"무엇입니까? 왜? " J.는 bber 거리는 소리를 냈다.

"몰라 그는 나와 함께 Nakhon Si Thammarat로 가길 원합니다."

"무엇입니까? 남쪽으로가는 길? "

"삼촌의 사업 관계가 그의 제트기를 보냈습니다. 그는 한 시간 반 안에 수완 나품을 떠납니다. 이봐, 멍청하게 보이면 안되 이것은 세상의 끝이 아닙니다. 나는 최대 며칠 동안 외출합니다."

"삼촌이 손가락을 자르기 만하면 준비가 된 것 같습니다. "질투하는 소리가났다.

"예, 아마도 " 그녀는 사임했다.

몇 분 후 운전 기사와 함께 차가 도착했을 때, 그는 그의 목소리를 갈망하는 힌트를 물었다.키스를 할 수 있다고 생각합니까? 오아시스를 찾는 사막 같은 느낌이 듭니다 … "

그녀는 완전히 웃었고 발가락에 서서 입술에 빠른 키스를 했어요.

"그렇게해야합니다. 지금은"그녀는 자비로운 미소로 말했다. 30 초도 채 지나지 않아 그녀는 밤에 사라졌고 J.는 방콕 대성당의 그림자에있는 유럽식 광장으로 인해 오리엔탈 애비뉴에서 당황했습니다.

18 장.

"… 그는이 새로운 삶이 그에게 무료로 주어지지 않을 것임을 알지 못했고, 여전히 그것을 사야하거나, 장대 한 미래의 행동으로 지불해야한다는 것을 알지 못했습니다 … 한 세계에서 다른 세계로의 점진적인 전환에서, 그때까지는 그에게 완전히 외계인이었던 새로운 현실로 소개되었습니다. 이것은 새로운 이야기의 주제 일 수 있지만 지금부터 우리 이야기는 끝났습니다. " J.는 그의 주먹 두께의 "부채와 벌금 ' 폐쇄되었습니다. 토요일 아침이었고 무슨 일이 있었 든 주말은 J에게 거룩했습니다. 그는 일찍 일어나서 작년에 안뜰에 설치 한 수영장에 몇 바퀴가있었습니다. 그가 하루 동안 후회하지 않은 구매. 매주 토요일 천사의 도시에 머물렀던 것처럼 그와 샘은 주말 동안 쇼핑을했습니다. 고정 된 의식. 아무리 지루하든, 좋은 옛 일상보다 더 나은 것은 없었습니다 … 먼저 차이나 타운 외곽으로 여유롭게 걸어 가고 네덜란드에서 날아온 장미, 난초, 연꽃, 튤립 사이를 능숙하게 탐색했습니다. Pak Khlong 시장에서 신선한 야채와 과일을 구입했습니다. 그런 다음 그들은 똑같이 화려한 Phahurat 시장 옆에 인도인에게 가서 오후 동안 맛있는 냄새 나는 테이크 아웃 카레를 얻었고, 맛있는 것은 Sam을 위해 준비되었습니다. 다락방으로 돌아 가면 모든 것이 깔끔하게 풀 렸습니다. 샘에게 수분이 많고 무엇보다도 뿌리가 튼튼한 뼈가 주어 졌을 때 J.는 Raskolnikov 회사와 Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky의 튜브에서 나온 다른 모든 맛있는 유형으로 자신을 끌어 들였습니다. 옥상 테라스의 해먹에서 돌아 왔습니다. 그는 더 이상 누가 그 말을했는지 정확히 알지 못했지만 J.는 행복이 당신이 조용한 침묵 속에 누워있는 해먹이라고 주장한 사람과 동의했습니다. 당시 침묵의 침묵은 추구해야 할 유토피아처럼 보였지만, 대도시의 카카 포니가 그 주위에 영구적으로 크롤링되는 소리의 벽을 형성했기 때문에 유토피아처럼 보였습니다.

정오에 정시에. 그의 충성스러운지지와 피난처와 악마 행동이었던 완펜은 치앙마이의 문 앞에있었습니다. J.는 한동안 자신의 일상에서 벗어나 토요일에 일해야했습니다. 이제 황금 불상을 조사 할 때 침착 한 순간이 있었으므로 치앙마이의 사물을 자세히 살펴볼 수있는 완벽한 순간이었습니다. 그것은 궁극적으로, 당신이 어떻게 돌아가거나 돌 렸든 그의 주요 수입원이었습니다. 그의 탐정 작업은 실제로 약간만 여분이었고, 항상 자신이 긍정적 인 태도를 보인 목 마른 사람들에게는 맛있고 희망이 많은 육즙이 많은 사과였습니다. 그가 문을 열었을 때, 그는 입술을 물어야했습니다. 그는 도울 수 없었지만 간신히 얼굴을 접을 수는 없었습니다. 그동안 조수는 30 세가 넘었지만 여전히 청소년처럼 행동 할 수있었습니다. 그녀는 아마도 그를 놀라게하기 위해 밝은 파란색 헹굼을했을 것입니다.

"와우"그가 말한대로 말하고 소리를 냈다"좋아, 스머프 랑 섹스 했니?"

"당신은 어떻게 추측 할 수 있겠는가 … 다행히도 헐크는 3 인조의 집을주지 않았다. " 그녀는 광고 렘을 말했다.

완펜은 그날 아침 치앙마이에서 수도까지 첫 아시아 항공 비행으로 날아 갔으며 좋은 소식이있었습니다. 그녀는 금박과 마더 오브 펄, 수십 층의 래커, 수십 층의 래커로 장식 된 두 개의 중국 초기 캐비닛 찬장을 깎는 데 성공했을뿐만 아니라 그들은 상점 창에 너무 오래 있었고 J.는 마침내 그의 재고에서 그것들을 제거 할 수 있다고 안심했습니다. 그러나 그녀는 어제 람팡에서 좋은 고객을 팔기 전에 15 개월 동안 아름답게 조각 된 다소 드문 인물을 팔 수있는 기회를 보았습니다. 알았어 다음 3 시간 동안 그들은 사무실에 있었고, 멋진 서늘한 Sancerre를 즐기고 노트북에서 책을 읽었습니다.

" 글쎄, 우리는 일을 너무 천천히 마무리 할 수 ​​있다고 생각합니다. 그들은 분명히 좋은 주였습니다"제이는 만족스러워 보였다. 그는 뻗었 고 깊은 하품을 억제 할 수 없었다 "나는 오늘 오후에 요리하고 싶지 않다 … 당신은 무언가를 먹고 싶습니까? "

"예, 제발 .. "

"어떤 선호? "

"아뇨, 당신은 보스입니다, 당신은 돈을 지불하고 결정합니다. "

"넌 채식주의자가 아니야? "

"아니요."

"다행히도 만약 하나님 께서 우리 모두가 채식주의자가 되길 원 하셨다면 그는 야채, 광물로 동물을 만들어야했을 것입니다."

10 분 후에 그들은 밖에있었습니다. 그것은 여전히 ​​매우 뜨거웠지만 J.와 달리 Wanpen은 그것에 의해 방해되지 않는 것 같습니다.

"우리는 재밌다 하나 툭툭 "?

"예, 좋은 것 같습니다. "

그들은 마하 라트로드 (Mah Rat Road)를 따라 짧은 거리를 걸어갔습니다. 키 큰 나무 아래 길가에있는 노점상들이 쪼그리고 앉은 곳에서 모든 종류의 물건, brocante 재료, 부적 및 정말 가짜 골동품을 제공했습니다. J.가 속지 않도록 항상 좋습니다. 몇 분 후, 그들은 평소와 같이 Tha Tien-Pier 입구의 모퉁이에 서서 평소와 같이 압박감에 질식했습니다. 툭툭 c운전사. J.는 항상 도전적인 입찰 및 협상 게임을 준비했습니다.

"이봐 보스! 보스 어디로 가고 싶어? " J.는 Wanpen을 가리키며 "당신은 틀 렸습니다 : 그녀는 보스입니다 .."

그들은 모두 그것이 좋은 직업이라고 생각했습니다. J.는 항상 얼음을 먼저 깨고 실제 작업이 시작되기 전에 알고있었습니다.

"아니, 진심으로, 당신은 예쁜 아가씨 Farang과 어디로 가고 싶습니까?그의 눈이 반짝 거렸다. " 나는 툭툭 미스터, 도시에서 가장 좋은 것은 무엇을 말하는가? 전국에서 … 그래서 우리는 어디에서 운전하고 있습니까? "

"민주주의 기념비에서 Rachadamnoen Klang에게"

"죄송합니다, 보스, 불가능" 미스터 툭툭 진심으로 실망 보았다 "불행히도, Rachadamnoen은 현재 모든 트래픽에 폐쇄됩니다. 위대한 행사, 높은 방문 … 나는 당신에게 싸구려를 줄 수 있습니다. 아름다운 사원, 훌륭한 디자이너 의류, 보석, … " 그는 자신의 가장 큰 웃음을 위해 무엇을 통과해야하는지에 대해 말했다. 그러나 실제로는 이빨의 파멸이나 남은 것을 금지시켰다.

오케이 여기에 J.라고 생각했다 : "안녕 피포! 마이 bpen 관광객, 나는 관광객이 아니다 유 크룽 텝 나는 여기에 산다올빼미 녀석이 나를 관광 함정에 빠뜨리지 않습니까?

만약에 미스터 툭툭 이미 기분이 상했다. 그는 전혀 보여주지 않았다. "하 보스, 당신은 동료들 사이에서 얼마를 지불하고 싶습니까?"

"얼마나 물어봐?"

"150 목욕 …"그는 오랫동안 그것에 대해 생각하지 않았어야했다.

" 뭐야?! 농담 해? 아니면 귀머거리? 내가 방금 관광객이 아니라고 들었어? 그것은 정상 가격의 거의 두 배입니다 … "

"오케이 보스, 여자가 너무 달콤 해 보이기 때문에 특히 그녀를 위해 가격 : 120 목욕"그는 Wanpen에서 윙크했지만 그를 무시했습니다.

" 나는 당신에게 80 바스를 더 많이주지 않습니다 … "

"100 목욕 …"

"아니, 80, 당신은 정말 귀머거리입니까 아니면 ..?

미스터 툭툭 분노로 돌아 섰다 : "100 Bath 또는 걸을 수 있습니다”

"오케이 우리는 걸어서 간다 ' J.는 Wanpen에서 손짓했습니다. 그들이 움직이기 시작하면서 으르렁 미스터 툭툭 여전히 "파랑 바보, 주 레이? 당신의 이름은 무엇입니까 어쩌면 싼 ..? "

그들은 5 걸음 떨어져 있거나 그중 하나가 아니 었습니다 미스터 툭툭 약간의 슬픔으로 전체 토론을 듣고 있던 동료들은 팔뚝을 잡고 그를 말했다. "80 목욕 아저씨? 들어 가라 "" 수도사 웃음이 입술에 묻자 Wanpen과 J.는 몇 초 후에 배기 가스 구름에서 눈에 띄지 않게 사라졌습니다. 미스터 툭툭.

그들은 민주주의 기념비의 큰 원형 교차로에서 Ratchadamnoen Klang에서 내려졌다. "1930 년대의 아르 데코 건물이있는이 부분은 할리우드 블록버스터 촬영의 배경으로 사용되었다는 것을 알고 계셨습니까? 굿모닝 베트남? "제이는 지시를 끄덕였다. 그녀가 현재 J.에서 일한 6 년 만에 15 번째로 Wanpen은 상사가 모든 종류의 방식으로 전시해야한다고 생각한 기괴하고 종종 쓸모없는 지식에 놀랐습니다.

"로빈 윌리엄스의 불안한 정신이 여기 저기 돌아 다니지 않기를 바랍니다. "

"바라건대 바보 농담 제작자 하나만 필요합니다 "완펜은 복제했다.

그리고 J.는 참을 수없는 재미를 발견했습니다.

그들은 넓은 미소로 Methavalai Sorndaeng에 들어갔다. 매우 고전적이고 다소 구식 레스토랑이지만 미슐랭 스타로 보상을 받았습니다. 이 시설은 1957 년에 문을 연 이래로 매우 빠른 흰 미숙 한 재킷으로 유니폼을 입은 웨이터를 포함하여 천사들의 도시에서 확립 된 요리 가치가되었습니다. 육십 제임스 본드 영화는 탈출 한 것처럼 보였다. 인공 liflafjes, 이상한 유제 없음, 이것에 대해 뒤죽박죽 Cuisson 또는 분자 실험, 그러나 단단하고 특히 매일 신선한 태국 요리의 많은 부분. 그것은 오늘 그들에게 더 이상해서는 안됩니다. Wanpen은 그의 선택에 놀랐지 만 그녀는 한동안 그런 불규칙한 행동에 익숙해졌습니다. J.는 라이브 밴드를 전혀 좋아하지 않았으며, 너무 시끄러운 연주를하고 있지는 않았지만, 오늘은 완펜에 물을 더 이상 기꺼이 더 많이 주었기 때문에 그 이상을 얻었습니다. 제이는 때때로 진짜 일 수도있다 심술쟁이 노인 모퉁이에서 나왔지만 사실 모든 직원, 심지어 Kaew조차도 거친 껍질과 특히 화이트 스 punk 크에 감사했습니다.

그들은 엄청나게 묶여 있고 14 페이지 이상의 메뉴에서 선택하는 데 어려움을 겪었습니다. 앞뒤로 많은 토론을 한 끝에 마침내 동의했습니다. 완펜은 약간 매운 Yam Tuuwa Phlu를 시작으로, 파삭 파삭 한 녹색 콩, 신선한 돼지 고기 말하다, 새우, 소금에 절인 계란 및 구운 칠리의 신선한 샐러드를 시작했습니다 .J.는 Yam Taleey를 확신했습니다., 해산물 샐러드에 갔다. 그들 중 누구도 자신의 선택을 후회하지 않았으며, 그 반대입니다. 주요 요리로 그들은 남부 생선 카레 인 맛있는 Gaeng Luang으로 판명되었습니다. 또 다른 전통적이고 달콤하고 달콤한 디저트, 그리고 그들은 황혼에 거리에 돌아 왔는데, 그곳에서 민주주의 기념탑의 불빛이 깜박였습니다.

엔젤스 시티에 너무 자주 오지 않은 Wanpen은 J.가 기분이 좋았 기 때문에 최대한 활용하기를 원했습니다. 내일 그녀는 이미 극북으로 날아 갔다. "Plies J., 우리는 Khao San Road에서 음료를 마시 러 갈 수 있습니까?"그녀는 이미 많은 태국 이국의 눈에 그에 관한 많은 야생 이야기를 가지고있었습니다. 백패커이제 그녀는 기회를 가졌으므로 그것을 직접 목격 할 수 있기를 원했습니다.

" "그는 웃었다"문제 없어. 우리는 카오산에 너무 가깝습니다."

J.는 의심 할 여지없이 다시 한 번 삶과 죽음에 대한 새로운 대결에 참여하기 위해 심리적으로 약하다고 느꼈습니다. 툭툭그래서 이번에는 차크라 본세로드로 택시를 타기로 결정했습니다. 도중에 J. "내가 처음 구입하면 반대 할 것이 있습니까?"

"아니요, 그냥하세요 … " Wanpen은 자신이 정확히 무엇을 의미하는지 추측했지만 고용주가 정시에 수수께끼를 말하는 데 익숙했습니다.

J.는 다른 긴 밤을 위해 눈에 띄게 준비하고 있던 Thanon Khao San 또는 Khao San Road에서 수백 미터 떨어진 Ram Butri와 함께 택시를 멈췄습니다. 그들은 번잡 한 거리를 실제로 쾌적한 테라스가있는 넓은 골목으로 걸어 갔고 끝에는 왼쪽으로 갔다. 길의 중간 쯤에 J. Wanpen은 알고 있었을 것입니다 … 파란색과 흰색 표시가 Ton 's Bookseller를 보여주었습니다. 영어, 프랑스어, 독일어, 스페인어 및 네덜란드어로 깔끔하게 포장 된 다양한 중고 도서가 가득한 길고 좁은 2 층 상점으로, 모두 플라스틱 호일로 멋지게 포장되었습니다. 그 책 백패커 동네를 자주 방문하거나, 제거하고 싶거나 교환을했던 사람들은 종종 제목이 지속적으로 유입되어 놀랍고 때로는 J에게 흥미로 웠습니다. J.는 천사의 도시에 머물렀을 때 정기적으로 여기를 방문하여 더 나은 책에 대한 사랑을 숨기지 않은 주인과 대화를 나눕니다. J.는 온화한 분위기에 있었고 Wanpen의 인내심을 너무 오랫동안 시험하지 않기로 결정했습니다. 그는 제 2 차 세계 대전 당시 도쿄의 태국 대사였던 Direk Jayanama로부터 전쟁 아이템을 구입했습니다.콰이강 철도 ", 군사 역사가 클리포드 킨 비그의 표준 작품은 오래 전부터 재퍼와 서부 포로에서 매진되었습니다. 버마-시암 철도죽음의 철도로 더 잘 알려져 있습니다. 놀랍게도 그는 마지막 순간에 아주 오랫동안 찾고 있던 책, 탐정 주머니를 보았습니다.Greenwich Killing Time’ van Kinky Friedman, de legendarische leadzanger van de al even legendarische Texas Jewboys. Het boekje was wel wat verpieterd, maar hey, je kan niet alles hebben in het leven…

En nu, op naar Thanon Kao San’, zei J. ‘Ik heb jou al te lang van dat Sodom & Gommorra weggehouden, ‘ sprak hij berouwvol terwijl hij Wanpen bij de arm nam.  Als ze al verrast was door dit gebaar dan liet ze dit niet merken. J. was duidelijk in z’n nopjes met zijn vondst. Op de hoek met  Chana Songkhram Alley hielden ze halt. ‘Ik ga een geheimpje met je delen’, fluisterde hij in haar oor.

Verbaasd keek ze hem aan. Hij knipoogde en fluisterde opnieuw: ‘Het is een van de best bewaarde geheimen in deze stad…’ Nu was ze pas echt benieuwd. Alhoewel, met J. wist je nooit. Hij nam haar opnieuw weer bij haar arm, zette monter een paar passen naar links en opende met een brede zwaai achter een streetfood-kraampje een onooglijk poortje dat Wanpen zelfs niet opgemerkt had.   ‘Welkom op de kortste en geheimste route tussen Thanon Phra Athit en Thanon Khao San ‘ zei hij met iets van trots. Wanpen was weer eens verbluft. Ze waren op het terrein van Wat Chana Songkhram beland. Een koninklijke tempel die een oase van rust was in dit erg hectische deel van de stad. Ze liepen op de smalle weg, tussen  de woonvertrekken van de monniken en voor de ogen van de verraste Wanpen doemde een schitterend geproportioneerde en erg hoge Ho Rakang of klokkentoren in Ratanakosin-stijl op, die bij nader toezien bovenop de toegangspoort van de tempel was gebouwd. Dit was niet zomaar een klokkentoren, maar duidelijk de Rolls Royce onder de klokkentorens in de Stad der Engelen .

Goh, hoe mooi… ‘ zei ze verbaasd.

Kom,’ zei hij,’ we gaan naar boven’ en meteen voegde hij de daad bij het woord. Zij volgde nieuwsgierig en belandde samen met hem in de klokkenkamer, waar niet alleen een paar grote en mooi gepatineerde bronzen klokken hingen maar waar ook een stel enorme, manshoge Japanse trommels stonden. ‘Ze hebben hier wellicht last van vaste langslapers,’ grapte J. terwijl ze terug de twee trappen afdaalden. Toen ze door de poort met de opvallend dikke muren wilden wandelen sprongen er plots twee potige kerels uit de schaduw tevoorschijn. Nog voor de naar zijn pistool tastende J. had kunnen reageren, had één van hen een vlijmscherp glinsterende stiletto op de keel van de van angst versteven Wanpen gezet, terwijl de ander een kleine, maar op deze afstand beslist dodelijke Ruger LCP op z’n voorhoofd richtte. Langzaam hief J. z’n handen terwijl hij razendsnel zijn opties overwoog. In drie seconden realiseerde hij zich met een schok dat die er niet waren. Deze confrontatie zou hij, hoe pijnlijk ze ook mocht aflopen, passief moeten ondergaan. Wanpen mocht geen risico lopen. Als haar iets door zijn schuld overkwam zou hij het nooit zichzelf vergeven.

Wat willen jullie ? Geld ? Neem maar, ‘ zei J. ‘Maar laat haar los.

Jij hebt geen eisen te stellen mannetje,’ zei degene die Wanpen in een stevige greep hield.

Wat wij willen is duidelijk, hufter, ‘ grauwde de kerel met de Ruger én met een Khmer accent. ‘Stop met je neus in andermans zaken te steken of het zal je berouwen.’

Waar heb jij het in Godsnaam over ?

Al vergeten wat er met je vriendje Tanawat is gebeurd misschien ? Hoe vaak moeten we jou eigenlijk waarschuwen ? De volgende keer beland je niet in een afvalcontainer maar in een vrieskist bij de lijkschouwer…’

Op dat ogenblik werden aan de binnenzijde van de kloostermuur twee motoren gestart. De twee kerels stapten achteruit zonder hun blikken af te wenden.

Waag het niet om gekke dingen te doen,’ zei de Ruger. ‘Je bent per slot van rekening in een klooster…’ Het tweetal sprong gezwind achterop de motoren en vlogen met een rotvaart de bocht om, door de smalle steeg, die net breed genoeg was voor een auto en die tussen de tempel en de kloosterschool recht naar Khao San Road leidde. Een agent, die net uit het politiekantoor aan de overzijde van de straat kwam, keek hen verbluft na terwijl ze roekeloos, met hoge snelheid tussen het verkeer door laveerden.

J. liep meteen naar zijn werkneemster. ‘Gaat het Wanpen ? Kijk naar mij.

Ze stamelde  ‘What the Fuck..!’ Ze keek hem recht in de ogen ‘Als dat jouw idee van een verrassend uitje op zaterdagavond is, dan bedank ik voortaan daarvoor…’ zei ze gemaakt verbolgen. J. kon het niet verhelpen maar hij moest lachen. ‘Goh, jij bent wel een harde tante hé ? Volgende keer mag jij het pistool hebben..’ Nu moest ook zij lachen…

Dit is waarschijnlijk niet het goede ogenblik om loonsopslag te vragen zeker ?’ vroeg ze aarzelend. Nu proesten ze het samen uit. Er waren minder aangename manieren om de schok te verwerken.

Wat doen we nu ? Naar de politie gaan ?

Nee, we moeten geen slapende honden wakker maken.’

Ze moeten ons vanaf de loft hebben gevolgd.’

Ja, dat denk ik ook. Hoe hadden ze anders geweten dat we hier waren ?

Eén zaak is zéker: jouw ultrageheime route is blijkbaar toch niet zo geheim..’ Opnieuw moesten ze lachen.

Kom kanjer, je hebt wel een glaasje verdiend.’ Ze stapten met nog lichtjes knikkende knieën richting Khao San en verdwenen in de kolkende, dicht opeengepakte massa fuifnummers.

Drie uur later had J., voor alle zekerheid, Wanpen in een ander hotel ingecheckt en meteen ook een andere terugvlucht geboekt. Je moest je geluk niet op de proef stellen. Toen hij terugkwam in de loft was het al na middernacht. Hij dropte zijn tasje met de aangekochte boeken op een flink in de was gezet rozenhouten kastje bij de deur en knipte het licht aan. Tegen z’n verwachtingen in werd hij niet verwelkomd door het vrolijke geblaf van Sam. Vreemd. Hij riep een paar keer luid ‘Sam ! Saaaam !’  maar kreeg geen respons. Of toch… Het vage, klagelijke janken dat hij buiten meende te horen, deed de haartjes in z’n nek rechtop staan. Met een bang voorgevoel naderde hij, voetje voor voetje, pistool in de aanslag richting terras. Hij dook door de half open staande schuifdeur en nam dekking achter de fors uitgevallen, meer dan een meter hoge houten plantenbakken van zijn daktuintje. Het duurde even voor z’n ogen aan het halfduister  gewend waren. Voor zover hij kon zien was er niemand op z’n terras, maar je wist maar nooit… Hij wachtte minstens twee minuten en merkte verontrust dat het gejank in volume begon toe te nemen. Hij sprong tevoorschijn en rolde meteen over zijn schouder door naar de hoge rand van z’n zwembad. Voorzichtig keek hij rond en toen hij er zeker van was dat alles veilig was, stond hij op en stapte in de richting van het gejank. ‘Godverdomme Sam !’ Z’n trouwe viervoeter keek hem met grote, dankbare ogen aan. Kwispelstaarten was er echter niet bij. Een of andere smeerlap had hem met z’n ketting vastgelegd aan de gietijzeren balustrade van het terras en hem dan in een topzware betonnen afvoerpijp gepropt, die tegen de balustrade was gerold.   De sukkel zat potvast geklemd, alleen z’n snuit stak uit de pijp. Niet zonder moeite kon hij het dier bevrijden. Stram maar dankbaar likte Sam z’n handen en pas toen zag J. de boodschap. Op de pijp was met vaste hand in rode verf ‘Laatste waarschuwing !!!’ gespoten…

Hoofdstuk 19.

Twee dagen later stond J. Kaew op te wachten in de lawaaierige aankomsthal van Don Mueang. Hij kon al van in de verte aan de lichaamstaal van de Bolle zien dat er iets compleet, maar dan ook compleet mis was. Ze namen zwijgend een taxi en om te vermijden dat ze gevolgd werden, liet J. de bestuurder na een rit van amper een paar minuten plots afslaan en hen afzetten bij het Bangkok Museum of Contemporary Art, het MOCA. Hier waren gewoonlijk nauwelijks bezoekers te vinden en hij nam samen met Kaew plaats op een bankje in één van de zalen vanwaar ze iedereen konden zien binnenkomen.

Oke, brand los,’ begon J.

Ik wil dat je naar mij luistert en me niet onderbreekt’ zei Kaew. ‘M’n broer deed eerst of z’n neus bloedde maar toen ik over 838 en Anuwat begon, merkte ik dat hij zijn oren spitste. Hij vroeg me hem een paar uur respijt te geven en verdween uit m’n hotelkamer.’

En…?

Al van in de vooravond zat ik tevergeefs op m’n kamer op hem te wachten. Je begrijpt dat ik met de minuut nerveuzer werd maar pas kort voor middernacht belde hij me op. Hij had, naar hij zelf beweerde, explosieve informatie voor ons maar hij moest eerst nog twee mensen spreken voor hij me opnieuw zou ontmoeten. Pas de volgende dag kwam hij kort voor de middag terug en vertelde me een onwaarschijnlijk verhaal.’ Kaew keek J. recht in z’n ogen en zei op een ernstige toon: ‘Ik denk dat je best je opdracht teruggeeft als je leven je lief is. Je hebt echt geen flauw benul wie je op het spoor bent…’

Nee, dat klopt, maar jij gaat ongetwijfeld licht in mijn duisternis brengen.’

We moeten terug in de tijd, naar het einde van 1978 in Cambodja. Een periode die het begin van het einde inluidde voor de Khmer Rouge. Die Khmer Rouge waren hartstikke gek. Hun jaartelling, hun Jaar Nul, begon in 1975. Het jaar dat ze macht hadden gegrepen in Cambodja en het land terug hadden gekatapulteerd naar de Steentijd. In de amper drie jaar tijd waarin ze de plak zwaaiden in Cambodja slaagden ze er in om bijna een kwart van de bevolking over de kling te jagen.’

‘Ja kerel, dat weet ik ook wel.’ J. klonk ongeduldig.

‘Ik heb gevraagd om mij niet te onderbreken… Gewoon om even te duiden. Toen op 25 december, Kerstdag 1978 de eerste Vietnamese troepen, gesteund door de Sovjet-Unie Cambodja binnenvielen om de Khmer Rouge uit te schakelen alarmeerde dit de Thaise regering en vooral de top van de Thaise strijdkrachten. Naargelang de Vietnamezen terrein wonnen en het Khmer Rouge-regime desintegreerde, nam de ongerustheid in Bangkok toe. Maar ook de Chinezen, die de Sovjets niet vertrouwden en de Amerikanen die nog een appeltje te schillen hadden met de Vietnamezen, volgden met argusogen wat er gebeurde in deze uithoek van Zuidoost Azië.

In 1979 waren er verschillende fracties, gaande van de op de vlucht gejaagde Khmer Rouge tot de schamele restanten van de gewezen royalistische troepen die na de val van Phnom Penh in 1975 in de jungle waren ondergedoken, die allemaal één gemeenschappelijke vijand hadden, met name de Vietnamezen. Deze groepjes aangevoerd door meedogenloze Warlords, met in hun voetspoor tienduizenden vluchtelingen, hielden zich op in het grensgebied met Thailand en voerden een waar schrikbewind in de geïmproviseerde vluchtelingenkampen.

Thailand, beducht voor de schijnbaar ongebreidelde territoriale expansiedrang van Hanoi, wou met deze groepen een anti-communistische verzetsgroepering oprichten die de Vietnamezen diende te bestrijden. Maar ook prins Sihanouk die in februari 1973 partij voor Pol Pot had gekozen maar in 1976 in ongenade was gevallen, wou een eigen strijdmacht oprichten zodat hij niet langer afhankelijk zou moeten zijn van de, in zijn ogen verraderlijke Khmer Rouge. De Thaise legertop faciliteerde de creatie van het Khmer People’s National Liberation Front (KPNLF). Met de hulp van de C.I.A. werd een speciale Thaise militaire eenheid, Task Force 838 opgericht die de KPNLF-strijders diende te adviseren en op te leiden.’

Zei je nou net 838 ?’ J. klonk op en top verbaasd.

Yep. Task Force 838.’

‘Dus Tanawat verwees expliciet  naar deze eenheid ?’

‘Daar ben ik wel zeker van. ‘

J. wist niet of Kaew aan het doordraaien was dan wel of hij écht een spoor had ontdekt. Dit klonk allemaal zo, maar dan ook zo vergezocht. Aan de andere kant had hij altijd op Kaews informatie en inzichten vertrouwd en was hij nog nooit bedrogen uitgekomen. Maar dit leek zo ongeloofwaardig…

‘Op het ogenblik dat de Khmer Rouge in een hopeloos lijkend achterhoedegevecht met de oprukkende Vietnamezen waren gewikkeld en zich terugtrokken in het grensgebied met Thailand, stuurde de Thaise legertop een zekere kolonel Chavalit Yongchai naar Parijs om er onder de in ballingschap levende Cambodjaanse gewezen officieren te ronselen om het kader van de KPNLF– strijdmacht te vormen. Zijn belangrijkste aanwinst was zonder twijfel generaal Dien Dei, een virulente anti-communistische houwdegen. Kolonel Yongchai was op zijn missie in Frankrijk vergezeld door kapitein Aran Narong. Deze laatste was, op z’n zachtst gezegd, een intrigerende figuur.  Hij was één van de naar schatting 38.000 Thaise militairen die, na een basistraining in Kamp Lat Ya in de provincie Kanchanaburi, tussen 1965 en 1972 in de rangen van de zogenaamde Free World Military Assistance Forces aan de zijde van de Zuid-Vietnamezen en Amerikanen het communistische Noord-Vietnamese Volksleger en de guerrilla’s van de Vietcong hadden bestreden.

Aran Narong was een goede militair. Hij stelde geen vragen, volgde z’n bevelen op en stond zijn mannetje in ‘The Land of Fighting Ghosts, Burning Shit & Daytime Sex ‘ zoals de Thaise vrijwilligers Vietnam noemden. Hij was naar de oorlog getrokken als een jonge sergeant in het Queen’s Cobra Regiment maar werd na z’n eerste tour of duty geselecteerd om in het door de VS gerunde Special Warfare Centre bij Nha Trang een bijzondere opleiding te volgen als verkenner in lange afstand-missies. Over wat er de volgende jaren met hem gebeurde is nauwelijks iets terug te vinden. Alles is classified information en zelfs m’n broer, met al z’n connecties, had moeite om ook maar iets van bruikbare info boven te spitten. Het staat vast dat Narong in 1969 gewond werd door mortiervuur en dat hij in 1972 tot luitenant is bevorderd. Maar daar blijft het dan ook bij. Mijn broer, die een aantal Vietnam-veteranen had gecontacteerd, botste op een muur van stilzwijgen wanneer hij Narongs naam te berde bracht. Eén van z’n gesprekspartners wilde na heel lang aandringen wel kwijt dat Narong na Vietnam, met de Amerikaanse Special Forces had deelgenomen aan geheime missies in Laos en Cambodja. Hij dacht de Amerikaanse militaire inlichtingendienst of misschien zelfs de C.I.A hem als huurmoordenaar had ingezet om ver in het buitenland communistische agitatoren op te sporen en van kant te maken. Narong heeft, volgens de zegsman van m’n broer, zoveel mensen afgemaakt dat ie ze zich niet eens allemaal nog kan herinneren….

Maar terug nu naar 838. Kolonel Yongchai gaf Aran Narong en een aantal andere betrouwbare officieren carte blanche om Task Force 838 uit de grond te stampen. In een mum van tijd, hadden ze een indrukwekkende prestatie geleverd want een hele ondersteunende infrastructuur in het grensgebied met Cambodja op poten gezet. Naast het opslaan en verdelen van wapenvoorraden voorzagen de Thaise troepen in zowat alle denkbare vormen van logistieke hulp. En 마지막으로 staken ze de guerrilla’s ook nog bereidwillig een handje toe door hen van op Thaise bodem aanvallen op hun tegenstanders te laten lanceren. Sterker nog ze lieten ook nog eens opgejaagde guerrillatroepen hun toevlucht zoeken in Thailand. De Thaise regering, waar de militairen toen, net als nu, een flinke vinger in de pap hadden, deed alsof haar neus bloedde en ontkende staalhard elke betrokkenheid.

Heel het opzet van Task Force 838 kreeg een andere wending toen de Thaise legertop, hiertoe aangespoord door China en de Verenigde Staten en gedreven door de vrees voor de Vietnamezen,  besloot om de laatste restanten van de Khmer Rouge die in de grensregio vochten om te overleven, bescherming te bieden. In plaats van op hen te jagen, stonden de mannen van Task Force 838 nu plots in voor de communicatie tussen het Thaise leger en de Khmer Rouge. De redenen voor deze bizarre wending waren legio. De Chinezen, die ooit de Grote Vrienden waren geweest van de Vietnamezen beschouwden zich verraden nadat Vietnam in november 1978 een Vriendschapsakkoord met de Sovjet-Unie had ondertekend. De Thai die zich na het einde van de Vietnamoorlog in 1975 opgelicht voelden door de Verenigde Staten probeerden nu de Chinezen te paaien. Terwijl de C.I.A. plots de Khmer Rouge-kaart trok omdat ze vijanden van de Vietcong waren en omdat de Amerikanen zich sowieso slechte verliezers toonden.

Het leger zette, met steun van de Amerikanen, speciale eenheden op poten die niet alleen het inlichtingenwerk en de logistieke relaties met de Khmer Rouge maar ook met de regionale taskforce aan de grens moesten verzorgen. De coördinatie van de relaties met de Khmer Rouge was de taak van Task Force 838 terwijl Special Warfare Unit 315 de Khmer Rouge van wapens en inlichtingen voorzag. Toen duidelijk werd dat sommige officieren van 838 betrokken waren bij illegale activiteiten en vooral zichzelf door hun monopoliepositie op de zwarte markt en met smokkel verrijkten, werd ingegrepen. Sommige officieren werden overgeplaatst en de eenheid werd afgebouwd. Alhoewel de Thaise militaire overheid bij hoog en laag beweerde dat 838 in maart of april 1994 zou ontbonden zijn valt het niet te ontkennen dat tot ver in de jaren negentig de Thaise Special Forces een band hadden met de Khmer.

Narong was een vechtmachine, maar een slimme vechtmachine die wist wat er op de wereld te koop was en waar wat te halen viel. Op één of andere manier, wellicht via de Khmer Rouge, moet hij in contact zijn gekomen met een even slimme, maar beginnende crimineel. Deze crimineel, die vooral op tropisch hardhout beluste rijke Chinezen onder zijn cliënteel had, kon via via, een belangrijke stroman worden in het leveren van Chinese wapens en munitie aan de Khmer Rouge. Beijing was sowieso al niet erg opgezet met het nieuwe regime in Cambodja. Anuwat en Narong zetten een handeltje op dat bijzonder lucratief werd. In ruil voor wapens, benzine en voorraden bezorgde de Khmer hen alles waar ze maar om vroegen, van illegaal gekapt teakhout – het begin van Anuwats carrière in de houthandel – over antiek tot edelstenen.

En jij denkt dus dat deze Aran Narong achter de diefstal en de moorden zit ?

Ik niet alleen, mijn broer is er van overtuigd dat hij op één of andere manier met deze zaak te maken heeft.

Maar hoe en vooral waarom ?

Dat is de hamvraag. Volgens mijn broer en zijn weinig spreekgrage informanten moet er in het verleden iets erg zijn fout gelopen. Veel van de informanten menen overigens dat Narong al een hele tijd geleden is gestorven…

Zo, we jagen dus op een spook ?’

‘Geen idee. Mijn broer is er, na enig aandringen, mee akkoord gegaan om één van de gewezen kaderleden van de Task Force 838 op te sporen. We hebben in drie dagen met hem een afspraak hier in de stad. Dan zullen we wellicht meer weten..’

Wordt vervolgd…..